Piękna - Koszykowa - Noakowskiego - Pl. Politechniki - Nowowiejska - Pl. Zbawiciela - Al. Wyzwolenia - Czerwijowskiego - Al. Armii Ludowej - Aleje Ujazdowskie - Belwederska - Sobieskiego - Beethovena - Witosa - Becka - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Hańczy - Jazgarzewska - Sielecka - Podchorążych - Suligowskiego - Czerniakowska - 29 Listopada - Myśliwiecka - Agrykola - Aleje Ujazdowskie - Al. Szucha - Litewska - Marszałkowska - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Gdy wyruszałem pogoda była do wytrzymania. Nawet nie padało. Natomiast powrót był już w regularnym deszczu.

Żelazna kurtyna stała się za sprawą Winstona Churchilla, który w ten sposób opisał podział Europy na dwie strefy wpływów. Miejscem na świecie, gdzie ten podział trwa do dzisiaj jest Półwysep Koreański i leżąca na północ od 38 równoleżnika Korea Północna. Czas się tam zatrzymał i władza cały czas uszczęśliwia obywateli ustrojem który przez ostatnie 20 lat zniknął z wielu krajów tego świata. W Warszawie ambasada kraju gdzie idea dżucze i zapomniany u nas od drugiej połowy lat 50. kult jednostki są cały czas aktualne znajduje się na rogu ulic Beethovena i Bobrowieckiej. Kraj jest odcięty od świata a ich ambasada w Warszawie nie jest może otoczona zaporami ale osłoniła się rzędem świerków.

Temat na czasie, gdyż 15 kwietnia to setna rocznica urodzin ich pierwszego wodza, wiecznego prezydenta Kim Ir Sena.
Niemal tuż obok zaczyna się królestwo przeszłości. Kiedyś w czasach gdy ZSRR miało się nieźle dość liczna ekipa pracowników ambasady i różnych biur zamieszkiwała w Warszawie. W latach 70. przy Sobieskiego wzniesiono dla nich blok przy ulicy Sobieskiego.

Nie był to jedyny taki obiekt w Warszawie. Inny również obecnie pusty blok znajduje się na narożniku ulic Litewskiej i Alei Szucha.

Teren ten wraz z pałacykiem mieszczącym się od strony Alei Szucha należał przed wojną bankiera Andrzeja Rotwanda i jego żony Marii. Wdowa bez skutecznie starała się o zwrot nieruchomości. Roszczenia zostały odkupione i zdaje się, że ich obecni posiadacze dość skutecznie dążą do przejęcia terenu.
Zapewne wkrótce powrócę do tematu budynków z których korzystali obywatele ZSRR.

Piękna - Koszykowa - Noakowskiego - Pl. Politechniki - Nowowiejska - Pl. Zbawiciela - Al. Wyzwolenia - Czerwijowskiego - Al. Armii Ludowej - Aleje Ujazdowskie - Belwederska - Sobieskiego - Beethovena - Witosa - Becka - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Kadetów - Sęczkowa - Wojsławicka - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Przygodna - Trakt Lubelski - Odrębna - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Cyklamenów - Skalnicowa - Trakt Lubelski - Przygodna - Masłowiecka - Bronowska - Ligustrowa - Wał Miedzeszyński - Wybrzeże Szczecińskie - Most Świętokrzyski - Wybrzeże Kościuszkowskie - Wioślarska - Wilanowska - Czerniakowska - Śniegockiej - Koźmińska - Jezierskiego - Rozbrat - Myśliwiecka - Agrykola - Aleje Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

- Co robi Gruba Kaśka nocą?
- Się świeci

"Gruba Kaśka". Nie w tym momencie nie mam na myśli niewiasty o odpowiednio obszernych kształtach, tylko... studnię.
Tak studnię, a dokładniej dwie studnie i jeden zbiornik na wodę.
Bo tak się złożyło, że w Warszawie w ten sposób nazwano trzy obiekty związane z pobieraniem wody.
Pierwsza to studnia na Tłomackiem, która obecnie po zbudowaniu w tym miejscu Trasy WZ znajduje się pomiędzy przystankami tramwajowymi w Alei Solidarności, przy Placu Bankowym.
Druga Gruba Kaśka, to wieża wodozbiór wodociągu Marconiego w Ogrodzie Saskim.
A trzecia?
A trzecia od lat 50. moczy się w Wiśle tak w dzień jak też i w nocy, co można zobaczyć również z Wału Miedzeszyńskiego.

Pomysł budowy ujęcia wody filtrowanej przez osady na dnie rzeki został przedstawiony w 1950 roku przez mgr inż. Włodzimierza Skoraczewskiego i ówczesnego dyrektora MPWiK mgr inż. Stanisława Wojnarowicza. Prace nad budową ujęcia wody w nurcie Wisły (km 510) rozpoczęto 31 marca 1953. Podczas budowy napotykano różne przeszkody, jak kamienie, głazy, czy pnie drzew utrudniające prace kesonowe. Pojawiły się też zastrzeżenia natury urbanistycznej i architektonicznej dotyczące lokalizacji studni w eksponowanym miejscu. Domagano się stworzenia sztucznej wyspy wokół studni, która powinna posiadać odpowiedni socrealistyczny wygląd. Po blisko rocznej przerwie 15 listopada 1954 zdecydowano się wznowić pracę, co nastąpiło wiosną 1955 roku. W 1956 roku nastąpiło rozerwanie płaszcza studni, który naprawiono w okresie od marca do listopada 1957 roku. W 1958 roku rozpoczęto pionierskie prace nad wierceniem i układaniem drenów na dnie rzeki. W 1961 roku rozpoczęto budowę stacji uzdatniania wody przy Wale Miedzeszyńskim. Budowę studni w nurcie Wisły zakończono w 1964 roku, a stacji uzdatnia wody w 1965 roku.
1 Listopada 1965 roku uruchomiono wodociąg nazywany od tego czasu z racji zaopatrywania w wodę prawobrzeżnej Warszawy Wodociągiem Praskim. W 1970 roku uruchomiono dwie dodatkowe studnie przybrzeżne zlokalizowane w km 508/509 na wysokości Osiedla Gocław. Są doskonale widoczne z Trasy Siekierkowskiej.
Po drugiej stronie Trasy Siekierkowskiej zlokalizowane jest Osiedle Las, kiedyś będące po prostu wsią o historii sięgającej XV wieku. Jednak zamiast pokazać wiejską chałupę, pokażę nieco inny budynek. O rozbiórce drewnianego budynku pisałem już w rok temu w kwietniu. A tym razem budynek przy Sęczkowej 30. Na pierwszy rzut oka warsztat lub magazyn, chociaż nie można wykluczyć, że mógł pełnić również funkcje mieszkalne.

A na koniec jeszcze przebudowa ścieżki na koronie Wału Zawadowskiego. W miejsce wydeptanych ścieżek powstaje droga z nawierzchnią żwirową.

Żwir będzie na razie zamiast asfaltu, ponieważ wiekowy już Wał Zawadowski jest przewidziany do remontu. Dopiero po zakończeniu tych prac można się spodziewać innej nawierzchni.

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Śniadeckich - Plac Politechniki - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - Al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena - WUM -- Tojdena - Żwirki i Wigury - Pole Mokotowskie - Batorego - Waryńskiego - Skolimowska - Chocimska - Klonowa - Bagatela - Aleje Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - Aleja Wyzwolenia - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - Waryńskiego - Śniadeckich - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Wracając wstąpiłem do kiosku na ulicy Śniadeckich po gazety, mając z sobą podobnie jak nie dawno na Broniewskiego atrybuty związane z jazdą na rowerze. I również podobnie skończyło się na rozmowie o tym jak się mi jeździ.
Skoro już o ulicy Śniadeckich mowa. Kiedyś pisałem już o tej leżącej w gwiazdach Ujazdowa ulicy. Dziś widok w stronę przeciwną do zdjęcia z tamtej wycieczki.

Pierwotnie ulica Śniadeckich spotykała się z Koszykową i Marszałkowską, mniej więcej na środku placu gdzieś w pomiędzy kamerą miejskiego monitoringu a środkowym kandelabrem. Podczas budowy MDMu, bloku 5B został zmieniony jej bieg, ulica została skrócona. Obecnie z Placem Konstytucji łączy się poprzez prześwit w bloku 5B (Plac Konstytucji 3). Analogicznie wygląda wlot Koszykowej po drugiej stronie placu, choć układ nie jest symetryczny.
Od strony Waryńskiego na bloku 5B znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca pochód podczas uroczystego otwarcia MDM-u. Gdy powstawała przedstawiała planowaną za kilka tygodni przyszłość. Faktycznie 22 lipca 1952 roku przez Plac Konstytucji przedefilował pochód. Od tego czasu minęło 60 lat.