Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - al. Wyzwolenia - Sempołowskiej - al. Armii Ludowej - al. Ujazdowskie - pl. Trzech Krzyży - Nowy Świat - Krakowskie Przedmieście - Karowa - DSH - Karowa - Krakowskie Przedmieście - Królewska - pl. Grzybowski - Twarda - Emilii Plater - Koszykowa - Piękna

---

Kolejny wpis i kolejne spotkanie promocyjne. Na razie tyle, od następnego wpisu wracam do normalności.

Tymczasem jednak kolejne spotkanie promocyjne i zarazem bardzo ciekawa dyskusja o Warszawie, na które dotarłem na rowerze. Kolejny krótki dystans w obrębie Śródmieścia.
Okazją była promocja drugiego wydania mapy "Tu było, tu stało" przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Mazowieckiej Masław. Spotkanie odbyło się w Domu Spotkań z Historią przy Karowej.
Integralną częścią tego projektu jest internetowa mapa z bazą rozebranych po 1989 roku obiektów. Zaglądając tam widać jak dużo takich obiektów było, a lista jest nie pełna. Nawet tu na blogu od 2010 roku można odszukać budynki, które fotografowałem podczas moich wycieczek, a których dzisiaj już nie ma.
Oczywiście miasto musi się rozwijać, chociaż tu jest pytanie jakim kosztem, czy czasem nie da się ominąć ewentualnej rozbiórki. Są też rozbiórki, które wynikały z wygody inwestora, czy chęci większego zysku.
Mapa posiada też wersję papierową, która była dostępna na spotkaniu. W tej wersji zaprezentowano 20 wybranych obiektów takich jak Budynki Międzynarodowego Portu Lotniczego z lat 1960-69, Fabryka słodyczy Fuchsa na Powiślu, przy ul. Topiel 12, kamienica przy Marszałkowskiej 45, czy budynki Fabryki "Rygawar" przy Gocławskiej 9. Każdy obiekt został na odwrocie mapy krótko opisany.

Tu było, tu stało © oelka

Spotkanie poprowadziła Patrycja Jastrzębska, historyczka sztuki, autorka projektu „Tu było, tu stało” ze Stowarzyszenie Masław.
Udział wzięli: Profesor dr hab. Waldemar Baraniewski (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie), Agnieszka Rumińska (portal Bryła.pl), Małgorzata Pastewka (Architektka), Jan Śpiewak (Stowarzyszenie Miasto Jest Nasze). 

Na zdjęciu wyświetlanym nad głowami uczestników widać willę przy Puławskiej 412 w Pyrach zburzoną ostatecznie w 2010 roku.

Mowa była o zburzonych budynkach, o działalności konserwatora zabytków, roli architektów, odbiorze społecznym, czy braku wrażliwości na sztukę. To ostatnie wynika z ograniczenia nauczania plastyki w szkole, jako samodzielnego przedmiotu.
Jeden z dyskutantów stwierdził, że nie będzie zaskoczony jeśli za jakiś czas się okaże, że CDT opisywany u mnie 30 maja 2013, dostanie opinię o złym stanie technicznym i konieczności rozbiórki. Czasem, jak to było w przypadku budynku koszarowego przy 29 Listopada można ściągnąć koparkę w weekend i zakończyć pracę zanim urzędnicy przyjdą do pracy w poniedziałek. Najwyższa kara za taką samowolę to chyba 50 tysięcy złotych, plus kilkaset za brak pozwolenia na prace budowlane. Duża firma developerska z takimi kosztami sobie poradzi. Remont zabytku byłby dużo droższy.

Dom mieszkalny pracowników zakładów amunicyjnych "Pocisk" - Grochowska 320

Z trzech budynków rozebrano kilka lat temu ten frontowy od Grochowskiej. W jego miejsce miał stanąć biurowiec. A obok w budynku fabrycznym, gdzie wcześniej działało PZO miały powstać mieszkania. Budynki przy Grochowskiej 320 zaprojektować miał Lucjan Korngold. Powstały w latach 1934-36. Budynek mieszkalny cały, nieuszkodzony przetrwał wojnę, sąsiedni gmach fabryczny był w znacznej części zburzony. To, że część jego przetrwała zawdzięczał mieszkańcom Grochowskiej 320.
Z tym budynkiem wiąże się również historią mojej rodziny, w latach 1937-52. W 1952 roku mieszkańcy dwóch bloków zostali wysiedleni, gdyż zbyt dobrze widzieli teren PZO, które było zakładem strategicznym. Moim zdaniem przystosowanie tego domu na mieszkania było lepsze niż stawianie w tym miejscu biurowca. Z budynku ocalały tylko ściany przyziemia pełniące  rolę  ogrodzenia terenu od strony Grochowskiej. Zdjęcie poniżej pochodzi z kwietnia 1997 roku.

Narożnik Lubelskiej i Zamoyskiego

Była to kamienica na rogu ulicy Lubelskiej i Zamoyskiego. Stanowiła tło dla południowej rogatki grochowskiej.

Została rozebrana, gdyż w ramach poszerzania Grochowskiej postanowiono przesunąć rogatkę. Tymczasem odległość pomiędzy kamienicą i rogatką była na tyle duża, że można było przesunąć rogatkę i jeszcze można było zachować miejsce pomiędzy budynkami. Obecnie w miejscu kamienicy znajduje się mur oddzielający teren fabryki Wedla od ulicy Zamoyskiego i Lubelskiej. Zdjęcie pochodzi z września 1997 roku.

Wał Miedzeszyński 376A

Ciekawa modernistyczna willa z okresu międzywojennego przy Wale Miedzeszyńskim 376A. Pisałem o niej 25 kwietnia 2011 roku. Rozebrana została w czerwcu 2011 roku. Aczkolwiek stała opuszczona już od lat 90. Willa kolidowała z planowanym, chociaż dotychczas jeszcze nie zrealizowanym projektem tzw. mostu na zaporze. Jej rozbiórka zbiegła się w czasie z otwarciem na sąsiedniej działce dużego studia filmowego. Jedynym obecnie śladem jej istnienia są relikty ogrodzenia terenu w postaci słupów przy dawnej bramie wjazdowej. Zdjęcie pochodzi z października 1998 roku.

A teraz pora na lewy brzeg Wisły i Śródmieście.

Oficyny kamienicy przy Żurawiej 10

Oficyny te były ukryte za długim socrealistycznym biurowcem przy ulicy Żurawiej 6/12. Aby wejść na teren podwórza trzeba było przejść wąskim przesmykiem pomiędzy biurowcem a jedną z bocznych oficyn. Trzy piętrowe oficyny boczne łączyła niska tylna część. Zostały rozebrane a ich miejsce zajął biurowiec ciągnący się do Nowogrodzkiej. Zdjęcie zostało wykonane w listopadzie 1996.

Kamienica Wilcza 75

Zdjęcie prezentuje kamienicę w lutym 1996 roku. Już wówczas budynek stał pusty. Potem zaniedbania się powiększały i doszło do załamania się części stropów. W efekcie doszło do rozbiórki. Dzisiaj jest to pusty plac z parkingiem dla gości hotelu zajmującego kamienicę przy Wilczej 73.

Przypomnę, że 6 czerwca 2011 prezentowałem modernistyczną kamienicę przy Wolskiej 6, która w ciągu dwóch miesięcy została rozebrana. Budynek warsztatów Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej prezentowany tu 5 lutego 2012 roku też już jest tylko historią.
Nie istnieje też już gmach LIII Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia PAX pod wezwaniem św. Augustyna w Warszawie, który prezentowałem 25 maja 2013.