Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - al. Wyzwolenia - Czerwijowskiego - al. Armii Ludowej - Aleje Ujazdowskie - Agrykola - Szwoleżerów - 29 Listopada - Czerniakowska - Suligowskiego - Podchorążych - Iwicka - Badowska - Sielecka - Gagarina - Iwicka - Chełmska - Bobrowiecka - Beethovena - Witosa - Becka - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Może na początek zacznę od Solca, a dokładniej jego przedmieść jeśli można tak nazwać bo obecna ulica Szwoleżerów leży daleko na południe od właściwej części Solca, który był położony w okolicy ulica Tamka, Dobrej i Czerniakowskiej. Ulica Szwoleżerów istniała sobie jako wiejska droga. W końcu XVIII wieku została wyregulowana, obsadzona drzewami. W XIX wieku, kiedy Warszawa została obsadzona przez armię carską w tym rejonie ulokowano koszaru ułanów. Od tego też pochodziła nazwa ulicy: Ułańska, którą otrzymała w 1901 roku. W okresie międzywojennym stacjonował tu 1 Pułk Szwoleżerów, co wpłynęło na zmianę nazwy ulicy na obecną. Pamiątka po koszarach są istniejące do dzisiaj budynki.

Po lewej stronie za dawnym budynkiem koszarowym widać wzniesiony w okresie międzywojennym budynek mieszkalny Funduszu Kwaterunku Wojskowego. Solec był do 1916 roku w części południowej przedmieściami Warszawy. Granica była poprowadzona ulicą Podchorążych, o której wspomniałem podczas jednej ze styczniowych wycieczek.
Za ulicą Podchorążych zaczynają się Sielce. Kiedyś była to wieś z nadaniem z czasów księcia Janusza I Starszego, (który za swoją oficjalną siedzibę od 1406 roku uważał Warszawę zamiast Czerska). A więc historia Sielc zaczyna się od XV wieku. W granicach Warszawy Sielce znalazły się w 1916 roku. W okresie międzywojennym zaczęły się zabudowywać nie tylko okolice Belwederskiej, Chełmskiej i Czerniakowskiej, ale również i działki położone przy lokalnych uliczkach.

Dalsze zmiany nastąpiły już po II wojnie światowej. Nowe, jak się oficjalnie podaje, zaczęło się po 1953 roku. Z artykułu w Stolicy nr 4/1956 wynika, że prace budowlane rozpoczęto wiosną 1955 roku.
Projekt osiedla przygotował zespół architektów pod kierunkiem Zofii Fajfusowej, a także Jerzego Baumillera i Jana Zdanowicza. Część zachodnia osiedla powstała pomiędzy ulicami Czerską, Iwicką i Nowoparkową, bo tak początkowo nazywano ulicę Gagrina.

Osiedle Sielce (1) © oelka

Patrząc się na niektóre budynki można zobaczyć pewne podobieństwo do budynków starszej części Muranowa. Jerzy Baumiller w szóstym numerze Stolicy z 1956 roku zamieścił opis budowanego osiedla.

Osiedle Sielce (2) © oelka

Podobnie jak na Bielanach, również i na Sielcach zaczęto wprowadzać prefabrykację. Zastosowano prefabrykowane płyty stropowe, oraz elementy balkonów. Niektóre budynki zaprojektowano tak, że blok składa się z powtarzalnych sekcji, które można zestawiać w różnych układach.
Południowa cześć osiedla zbudowana została z nieco wyższych budynków pokrytych wysokimi ceramicznymi dachami.

Ostatnia trzecia część osiedla powstała po 1961 roku. Tu już nie widać wpływów socrealistycznych. Wygląda to już jak typowe osiedle z przełomu lat 60. i 70.
Główną oś Sielc czyli ulica Gagarina, początkowo zwana Nowoparkową powstała około 1957 roku. Budując tę ulicę zdemolowano dotychczasowy układ sieci ulicznej. Nowoparkowa połknęła końcową część ulicy Podchorążych od jej obecnego końca do Belwederskiej. Zniknęła ulica Ryżewska, Bończa, Sukcesorska, oraz przecznice jak Astronomiczna, Magnuszewska czy Janowska.
Pewną datą jest otwarcie linii tramwajowej. Wiadomo, że otwarcie odbyło się 20 lipca 1957 roku o godzinie 15.00. Początkowo Nowoparkową pojechały linii 16, 33 i 33bis. Budowa trasy Łazienkowskiej i Wisłostrady wymiotła tramwaje z linii do Wilanowa, co miało miejsce 11.11.1973. Przez Gagarina kursowały wówczas linie 2, 14 i 36. W ich miejsce na Gagarina pojawiły się linie 180 i 180bis. A na krótko również linia szczytowa 380. Jednak mieszkańcy Sielc nie czuli się usatysfakcjonowani tą zmianą. Autobusy bowiem kursowały nieregularnie i z reguły były przepełnione.
Zmiany w komunikacji można prześledzić na planach Warszawy z 1958, 1972 i 1978 roku.

A teraz pora na ostatnią literę z tyłu. "N" jak Nysa. Nysa N-522.
W kwietniu pisałem o ambasadzie Korei Północnej. Na terenie ambasady lub w jej sąsiedztwie parkuje sobie jeden z dawnych produktów polskiego przemysłu motoryzacyjnego - Nysa N522.

Północnokoreańska Nysa © oelka

Trzeba przyznać, że prezentuje się nieźle. Tym razem Nysa stała na Bobrowieckiej koło ambasady.