Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi oelka z miasteczka Warszawa Śródmieście. Mam przejechane 23730.98 kilometrów w tym 681.59 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 18.78 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

baton rowerowy bikestats.pl

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy oelka.bikestats.pl
Wpisy archiwalne w kategorii

Rowerkiem po Warszawie

Dystans całkowity:14800.84 km (w terenie 352.44 km; 2.38%)
Czas w ruchu:784:34
Średnia prędkość:18.77 km/h
Maksymalna prędkość:45.40 km/h
Suma podjazdów:11284 m
Liczba aktywności:503
Średnio na aktywność:29.43 km i 1h 33m
Więcej statystyk
  • DST 11.84km
  • Czas 00:36
  • VAVG 19.73km/h
  • VMAX 34.20km/h
  • Temperatura 29.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (385)

Piątek, 27 lipca 2012 · dodano: 29.07.2012 | Komentarze 0

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Śniadeckich - pl. Politechniki - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Dickensa - Białobrzeska - Barska - pl. Narutowicza - Filtrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Poznańska - Wilcza - Emilii Plater - Koszykowa - Piękna

Pisząc o Lwowskiej wspomniałem też o ulicy Poznańskiej. I jej początkach jako południowej części ulicy Wielkiej.

Na rogu Poznańskiej i Wilczej © oelka

Dzisiaj po ulicy Wielkiej nie ma śladu, gdyż wchłonął ją Pałac Kultury i Plac Defilad. Natomiast Poznańska od lat 40. XIX wieku odcięta stacją kolejową od Wielkiej przetrwała w miarę niezłym stanie z dużą częścią oryginalnej przedwojennej zabudowy. Podobnie było z Wilczą, której skrzyżowanie z Poznańską również widać na zdjęciu.
Widoczny na zdjęciu parking to placyk przed nie widocznym na zdjęciu budynkiem z lat 50. gdzie mieścił Centralny Urząd Szkolenia Zawodowego. W 1958 roku urzędu w budynku zadomowił tu się Zespół Szkół Gastronomicznych im. prof. Eugeniusza Pijanowskiego. Kształcą się tu przyszli kucharze, kelnerzy i obsługa hoteli.
Widoczny po prawej biurowiec w odbudowanym po wojnie budynku przedwojennymm mieścił kiedyś jedno z biur wielkiego koncernu prasowego, jakim w PRL-u był RSW Prasa-Książka-Ruch. Kolejny biurowiec stojący przy tym skrzyżowaniu na środku zdjęcia był kiedyś siedzibą Centrali Handlu Zagranicznego Varimex.
Ulica Wilcza posiada nieco inną historię niż Poznańska (Wielka). Była to droga dzieląca kiedyś pola uprawne - włóki wójtów Starej Warszawy (Starego Miasta). Nazwę wzięła zapewne od rodziny Wilków którzy w XV wieku zajmowali te ziemie pełniąc wymienioną funkcję. Początkowo ulica posiadała obecny przebieg, jednak na przełomie XVIII i XIX wieku odcinek pomiędzy Marszałkowską i Wielką przestał istnieć. Został bowiem... zaorany. Co więcej wkrótce ten los spotkał również dalszą część ulicy aż do Koszykowej. W 1872 roku przywrócono odcinek zachodni za Wielką, a w 1881 roku pomiędzy Marszałkowską i Wielką. Ulica szybko się zabudowała. W latach 1951 -1952 Poznańska i Wilcza stały się na jakiś czas trasą dla trolejbusów omijających budowę MDM-u. W 2001 roku podczas remontu Marszałkowskiej na Poznańską zawitały autobusy omijające Marszałkowską pomiędzy Nowogrodzką i placem Konstytucji.




  • DST 11.37km
  • Czas 00:36
  • VAVG 18.95km/h
  • VMAX 33.40km/h
  • Temperatura 28.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (384)

Czwartek, 26 lipca 2012 · dodano: 27.07.2012 | Komentarze 5

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Śniadeckich - pl. Politechniki - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Dickensa - Białobrzeska - Barska - pl. Narutowicza - Filtrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

I znów zdjęcie wykonane już mocno po zachodzie słońca, który dzisiaj wypadł o 20.36. Taka była pora mojego powrotu. Jadąc "tam" nie chciałem tracić czasu na dodatkowe postoje. Podczas powrotu jest mi już dużo łatwiej.

Na trasie N-S © oelka

Aleja Niepodległości jest stosunkowo młodą ulicą. Najpierw powstał fragment na obecnej granicy Śródmieścia i Ochoty przy Cmentarzu Ujazdowskim utworzonym w 1829 roku pomiędzy Nowowiejską i Koszykową. Cmentarz zamknięto już w 1836 roku. W 1893 roku ulica otrzymała nazwę Topolowej. Ulica Topolowa obejmowała obecną ulicę Chałubińskiego i fragment alei Niepodległości od Nowowiejskiej do Koszykowej. W 1922 roku zaplanowano połączenie Topolowej z ulicą Spokojną wytyczoną w latach 1897-98 na Mokotowie, na południe od Rakowieckiej do obecnej Ligockiej. W 1916 roku po włączeniu Mokotowa do Warszawy Spokojna zmieniła nazwę na Włodarzewską, aby nie dublować ulicy znajdującej się do dzisiaj w sąsiedztwie Cmentarza Powązkowskiego.
Do wspomnianego wcześniej połączenie ulic w 1922 roku nie doszło, wydłużono jedynie Topolową do Wawelskiej. Przedłużenie ulicy dalej było blokowane przez istniejące w tym czasie lotnisko na Polu Mokotowskim. W 1928 roku obie ulice otrzymały nową nazwę: aleja Niepodległości. W 1938 roku po przeniesieniu lotniska na Okęcie zbudowano brakujący dotychczas odcinek alei przez Pole Mokotowskie.
W założeniu z lat 30. aleja Niepodległości miała stać się częścią trasy N-S. Od Puławskiej po Żoliborz. Najtrudniejszy do zbudowania był odcinek prowadzący przez część północną Śródmieścia i Muranów, gdzie konieczne były wyburzenia. Do wybuchu wojny prac nie rozpoczęto, jednak przygotowania były już zaawansowane.
Budowę trasy N-S dokończono już po wojnie. Zniszczenia zabudowy ułatwiły zadanie. W 1952 roku przedłużono trasę N-S od Alej Jerozolimskich do Twardej, w 1956 roku do ulicy Stawki, a w 1959 roku połączono ją z ulicą Stołeczną na Żoliborzu. Nowa cześć trasy otrzymała jako patrona komunistę Juliana Marchlewskiego, a po 1989 roku Jana Pawła II.
Tramwaje pojawiły się na Topolowej w 1929 roku. Zbudowano wówczas linię od Alej Jerozolimskich do Nowowiejskiej. Po lewej stronie zdjęcia, gdzie widać powojenny dom mieszkalny kwaterunku wojskowego (GAM) zlokalizowana była pętla tramwajowa. Przed wojną na placu w miejscu bloku stał również Pomnik Sapera odsłonięty w 1933 roku. Uszkodzony w czasie powstania został ostatecznie rozebrany po wojnie w czasach stalinowskich. Po wojnie tramwaje początkowo wróciły w al. Niepodległości, co więcej w 1947 roku tory przekuto z szerokiego na rozstaw normalny. W 1950 roku natomiast zdecydowano się na likwidację trasy tramwajowej, a przewozy przejęły kursujące tędy od 1949 roku trolejbusy pomiędzy Koszykową i pętlą na Kazimierzowskiej. W 1956 roku nastąpiła kolejna zmiana i tramwaje wróciły w aleję Niepodległości i na Chałubińskiego. Tym razem trasa tramwajowa zaczynała się od Rakowieckiej i poprowadzona została aleją Niepodległości, Chałubińskiego, Marchlewskiego (ob. Jana Pawła II) do Stawek. Do 1970 roku tramwaje współegzystowały z trolejbusami. Wówczas to w ramach likwidacji sieci trolejbusowej zlikwidowano trasę trolejbusową na Świętokrzyskiej, Marchlewskiego, Chałubińskiego i w alei Niepodległości. Od tego czasu na odcinku widocznym na zdjęciu większych zmian już nie było.




  • DST 35.43km
  • Teren 1.00km
  • Czas 01:40
  • VAVG 21.26km/h
  • VMAX 34.70km/h
  • Temperatura 24.0°C
  • Podjazdy 29m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Śladami Yacht-Clubu na Powiślu

Niedziela, 22 lipca 2012 · dodano: 25.07.2012 | Komentarze 1

Piękna - Koszykowa - Piekna - Górnośląska - Myśliwiecka - Rozbrat - Książęca - Szpital "Orłowskiego" - Ludna - Wybrzeże Kościuszkowskie - Most Świętokrzyski - Wybrzeże Szczecińskie - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Szucha - al. Armii Ludowej - Marszałkowska - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Te schody nie pasują jakoś do kamiennej obudowy skarpy nad samą Wisła. Inne schody w pobliżu nie posiadają aż takiej betonowej obudowy. Ale są one jedną z dwóch pamiątek wskazujących na przedwojenną historię tego miejsca.

Stołeczny Oficerski Yacht-Klub R.P. (1) © oelka

Rzeka przyciąga. Przyciągała również wojskowych. W latach 1930-32 Stołeczny Oficerski Yacht-Klub R.P. zbudował sobie nad Wisłą siedzibę. Budynek zaprojektował Juliusz Nagórski.
W budynku mieściła się restauracja, sale klubowe, sala gimnastyczna oraz basen. Z tyłu znajdowały się też korty tenisowe. Wielkie schody prowadziły nad Wisłę, gdzie znajdowały się hangary z łodziami.
Budynek klubu już przed wojną miał być przeznaczony do rozbiórki, stał bowiem w miejscu planowanej ulicy z bulwarami nadrzecznymi. Taką rolę miała spełniać w tym miejscu ulica o nazwie Wybrzeże Kościuszkowskie.
Budynek nie miał szczęścia. O ile nie został rozebrany w czasach pokoju, to już na samym początku wojny we wrześniu 1939 roku został zbombardowany. Wpływ na tio miało pewnie bliski sąsiedztwo mostów Poniatowskiego i Średnicowego oraz znajdująca się nie tak daleko elektrownia na Powiślu. Tuż po wojnie ruiny zostały rozebrane. Prawdopodobnie w tym też czasie przebudowano schody do stanu obecnego. Bez zmian pozostały korty tenisowe.

Stołeczny Oficerski Yacht-Klub R.P. (2) © oelka

Korty tenisowe przetrwały do dzisiaj, choć od kilku lat stoją opuszczone. Niedawno ktoś starał się o warunki zabudowy w celu zbudowania w miejscu kortów... dwustumetrowego wieżowca.




  • DST 13.56km
  • Czas 00:49
  • VAVG 16.60km/h
  • VMAX 32.70km/h
  • Temperatura 24.0°C
  • Podjazdy 17m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (382)

Czwartek, 19 lipca 2012 · dodano: 24.07.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Siemieńskiego - Skorochód-Majewskiego - Korotyńskiego - Sierpińskiego - Grzeszyczyka - Bohdanowicza - Mołdawska - Pruszkowska - Sanocka - Trojdena - Żwirki i Wigury - Łęczycka - bł Ładysława - Solariego - Fitrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna



Dzisiaj miałem więcej szczęścia niż wczoraj i deszcz dopadł mnie przy al. Niepodległości, a więc blisko domu.
Zanim jednak przyszło kończyć mi drogę do domu w deszczu zdążyłem zajrzeć do jednego z fortów. W maju opisałem ziemny obiekt oficjalnie nazwany jako Dzieło flankujące pośrednie Buraków. A później jeszcze następny w kolejności względem dzisiejszego bohatera fort M "Mokotów".
A dzisiaj zobaczymy fort Szcza-M ("Rakowiec").

Fort Rakowiec © oelka

Fort powstał w latach 1889-92 jako uzupełnienie wewnętrznej linii fortów. Jest to obiekt ziemny, w głównym wale widoczne są tylko wejścia do schronów. w 1909 roku, podczas wprowadzanych zmian fort przeznaczono do likwidacji, do której jednak nie doszło.
Obecnie jest częścią parku pomiędzy ulicami Korotyńskiego, Mołdawską, Bohdanowicza, Grzeszczyka i Sierpińskiego.
Podejrzewam jednak, że niewiele jest osób, które zielone wały i pagórki są w stanie skojarzyć z obiektem militarnym.




  • DST 10.16km
  • Czas 00:37
  • VAVG 16.48km/h
  • VMAX 29.30km/h
  • Temperatura 23.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (381)

Środa, 18 lipca 2012 · dodano: 24.07.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Trojdena - Żwirki i Wigury - Pole Mokotowskie - al. Armii Ludowej - Podoskich - Polna - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Gdy wyruszałem do domu trochę zaczęło kropić. A gdy znalazłem się przy skrzyżowaniu Trojdena ze Żwirki i Wigury nagle zaczął padać drobny ale bardzo gęsty deszcz. W efekcie dojeżdżając do domu zmokłem nie gorzej niż podczas ulewy, mimo przeciwdeszczowych zabezpieczeń.

Ciekawe co jest na końcu alejki?

deszczowa alejka © oelka

Alejka prowadzi do obelisku liczącego sobie 21 metrów, otoczonego grobami żołnierzy radzieckich 1 Frontu Białoruskiego, którzy zginęli podczas walk w okolicach Warszawy. Park z cmentarzem i mauzoleum zaprojektował znany architekt Bohdan Lachert a zieleń Władysław Niemirski. Jednak przy takim deszczu wolałem udać się w stronę przeciwną, aby dotrzeć do domu. Na mauzoleum jeszcze będzie okazja spojrzeć, przy lepszej pogodzie niż dzisiejszego wieczoru.




  • DST 13.21km
  • Czas 00:46
  • VAVG 17.23km/h
  • VMAX 34.70km/h
  • Temperatura 26.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (380)

Wtorek, 17 lipca 2012 · dodano: 24.07.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Trojdena - Żwirki i Wigury - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Waryńskiego - Skolimowska - Chocimska - Klonowa - Flory - Bagatela - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Marszałkowska - Sempołowskiej - al. Wyzwolenia - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna



Wracając przez północne obrzeża Mokotowa warto wytężyć wzrok i w miejscu gdzie zaczyna się przy Puławskiej ulica Waryńskiego spojrzeć pomiędzy drzewa, po lewej stronie między drzewami można dostrzec schowany kościół.

Ukryta cerkiew czyli zbór © oelka

Teren przy Nowoaleksandryjskiej, czyli późniejszej Puławskiej i Rakowieckiej w XIX wieku został zabudowany koszarami. Na terenie owych koszar gdzie stacjonował Keksholmski Pułk Lejbgwardii w latach 1900 - 1903 zbudowano cerkiew pod wezwaniem świętych apostołów Piotra i Pawła. Po opuszczeniu Warszawy przez Rosjan w 1915 roku niemiecki okupant zamknął cerkiew. W 1920 roku władze wojskowe młodego państwa polskiego przekazały świątynie ewangelikom, w związku z powołaniem Urzędu Naczelnego Kapelana Wyznania Ewangelicko-Augsburskiego Wojska Polskiego. W świątyni ulokowano kościół garnizonowy, który został otwarty w 1921 roku. W latach 1931-34 w wyniku przebudowy na podstawie projektu Edgara Norvertha uległ zmianie wygląd zewnętrzny świątyni. Również i wnętrza zostały w tym czasie przebudowane. W tym przypadku autorem projektu był Teodor Bursche.
Kościół zniszczony został po Powstaniu Warszawskim. Projekt odbudowy opracował, tym razem samodzielnie, Teodor Bursche. Stan surowy osiągnięto w 1947 roku. W 1950 roku władze PRL-u zlikwidowały duszpasterstwo wojskowe. Kościół stał się wobec tego siedzibą ewangelickiej parafii Wniebowstąpienia Pańskiego.
To co widać od strony Waryńskiego to tył kościoła. Front z wejściem znajduje się z drugiej strony z dojściem i dojazdem prowadzącym od ulicy Batorego.




  • DST 11.41km
  • Czas 00:37
  • VAVG 18.50km/h
  • VMAX 30.90km/h
  • Temperatura 25.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (379)

Poniedziałek, 16 lipca 2012 · dodano: 23.07.2012 | Komentarze 3

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Dickensa - Białobrzeska - Barska - pl. Narutowicza - Filtrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna



Niedawno opisywałem Lwowską. Dzisiaj zdjęcie niemal z drugiego końca tej ulicy, bo ze skrzyżowania Lwowskiej z Koszykową.

Kamienice na Koszykach © oelka

Koło tych budynków jeżdżę i chodzę od najmłodszych lat. Pierwsza, bardzo malownicza kamienica w stylu nawiązującym do średniowiecza to budynek firmy "Horn i Rupiewicz" zbudowany w latach 1911-12 według projektu Artura Gurneya razem z sąsiednią kamienicą przy Lwowskiej 15, również utrzymanej w tym stylu, choć różniącej się szczegółami wykończenia. Jarosław Zieliński w Atlasie dawnej architektury ulic i placów Warszawy podsumował te budynki jako przykład kamienic projektowanych w duchu berlińskiego "kubicznego" modernizmu.
Jest to przykład jak efektownie zabudować bardzo wąską działkę. Budynki przy Lwowskiej nie posiadają podwórek, a jedynie świetliki do pomieszczeń kuchennych.
Chyba najbardziej widowiskowym elementem jest tu kolisty wykusz na narożniku, oraz umieszczona powyżej wieża z balkonem będącym w jakimś stopniu imitacją stosowanych w średniowiecznych budowlach obronnych machikuł. Otwory w podłodze machikuł pozwalały razić wspinajacyh się na mury napastników strzałami, lub wylewać na nich płynną smołę, lub gorącą wodę. Machikuły były też protoplastami balkonów. Czyli w tym przypadku jest to pewnego rodzaju powrót do źródeł.
Druga z widocznych kamienic to kamienica Ludwika Tschirschnitza przy Koszykowej 59. Ta wczesnomodernistyczna kamienica również powstała w latach 1911-12. Zbudowana została na typowej i dość głębokiej działce pozwalającej na podział wewnętrznego dziedzińca poprzeczną oficyną na dwa w pełni obudowane podwórza. Nad bramą znajduje się monogram "LT" i data "A.D. 1912".
Trzeba przyznać, że obie kamienice są dobrze utrzymane.
Kiedyś w czasach PRL-u na samym rogu mieścił się sklep mięsny. Niemal zawsze koło drzwi stała kolejka, a w środku pustych haków pilnowały znudzone sprzedawczynie. Obecnie mieści się tu sklep ogólnospożywczy, a problemem personelu jest jak w skromnym wnętrzu pomieścić duże ilości towaru.


Padający późnym popołudniem deszcz był przyczyna kolejnej tęczy nad Ochotą i Mokotowem.

Letnia tęcza nad Mokotowem © oelka

Poprzedni raz znacznie mocniejszą tęczę widziałem w tym miejscu na samym początku czerwca.




  • DST 33.76km
  • Teren 1.00km
  • Czas 01:44
  • VAVG 19.48km/h
  • VMAX 32.30km/h
  • Temperatura 22.0°C
  • Podjazdy 29m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Rolnicze ślady w Wawrze

Niedziela, 15 lipca 2012 · dodano: 19.07.2012 | Komentarze 4

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Śniadeckich - Nowowiejska - al. Wyzwolenia - pl Na Rozdrożu - Aleje Ujazdowskie - Belwederska - Sobieskiego - Beethovena - Witosa - Becka - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Szucha - al. Armii Ludowej - Marszałkowska - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Powrót zaczął się się od silnego wiatru i padającego w twarz deszczu, który skończył padać zanim dotarłem do domu.

Natomiast jadąc w pierwszą stronę kiedy pogoda była jeszcze przyjazna, rozejrzałem się co nieco za śladami rolnictwa i ogrodnictwa w Zerzeniu i Kuligowie.
Ślady ogrodnictwa w postaci zarośniętych szklarni zobaczyłem przy ulicy Jeziorowej:

Jeziorowe szklarnie © oelka

A wcześniej przy Masłowieckiej w szeregu domów stoi opuszczona zagroda ze stodołą na tyłach:

Opuszczona zagroda © oelka

Jeszcze z dziesięć lat temu widać było uprawiane poletka, w szklarniach pod szkłem było widać rośliny. Dzisiaj znalezienie pola ziemniaków czy żyta na administracyjnym obszarze Warszawy łatwe nie jest. Podejrzewam, że wiele osób nie potrafiło by wytłumaczyć kim był chłoporobotnik. A była to całkiem spora grupa pracowników wielkich zakładów przemysłowych. Ludzie ci pracowali fizycznie w fabrykach, ale też równolegle prowadzili małe gospodarstwa rolne. Dzisiaj nie ma śladu ani po fabrykach, ani po małych poletkach na terenie Warszawy.




  • DST 10.62km
  • Czas 00:36
  • VAVG 17.70km/h
  • VMAX 31.30km/h
  • Temperatura 24.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (378)

Piątek, 13 lipca 2012 · dodano: 17.07.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Trojdena - Żwirki i Wigury - Łęczycka - bł Ładysława - Solariego - Fitrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna



Kolejny powrót wieczorem, kolejna panorama ulicy.
Muszę się przyznać, że lubię zdjęcia robione wieczorem lub nocą. Mają swój specyficzny klimat. Tak jak swój specyficzny klimat mają pochodzące z okresu międzywojennego osiedla na Ochocie.

Na Solariego © oelka

Ulica Solariego to część Kolonii Lubeckiego. Budynki pochodzą z okresu międzywojennego.
Widoczny na zdjęciu po lewej stronie blok częściowo zasłonięty drzewem, to dom oficerski Funduszu Kwaterunku Wojskowego zbudowany według projektu Stanisława Fiszera, przed 1937 rokiem. Ten jest pod adresem Solariego 5, natomiast drugi stoi frontem do równoległej ulicy Rudawskiej, pod numerem 4. Po prawej zaś widać fragment skrzydła bocznego klasycyzującego Gmachu Urzędu Województwa Warszawskiego z 1938 roku. Jest to duży przedwojennego biurowiec zbudowany na planie litery "H" nawiązując w ten sposób do magnackich siedzib z epoki baroku. Zajmowany jest obecnie przez Najwyższą Izbę Kontroli. Zaś w głębi widoczne jest ogrodzenie terenu Filtrów i za nim gmach filtrów pośpiesznych z lat 1933-34. Powstał on według projektu Antoniego Jawornickiego oraz inż. Wendrowskiego. Gmach został rozbudowany o dwa przęsła elewacji od strony wschodniej w latach 1948-49, zachowując wygląd przedwojennej elewacji.
Gdyby nie współczesne samochody można by się poczuć jak w Warszawie z okresu międzywojennego...




  • DST 11.41km
  • Czas 00:35
  • VAVG 19.56km/h
  • VMAX 31.20km/h
  • Temperatura 26.0°C
  • Podjazdy 7m
  • Sprzęt ??? [Singel]
  • Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (377)

Czwartek, 12 lipca 2012 · dodano: 17.07.2012 | Komentarze 0

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Śniadeckich - pl. Politechniki - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Dickensa - Białobrzeska - Barska - pl. Narutowicza - Filtrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna


Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z prawem ustawy dotyczącej zasad działalności Polskiego Związku Działkowców. PZD jest faktycznym właścicielem wielu ogrodów działkowych w całej Polsce. Na mojej niemal codziennej trasie znajduje się jeden z nich.

Lato na działkach © oelka

Rakowiec jest jednym z kilku ogrodów leżących niemal w centrum miasta. Bliżej centrum znajduje się tylko mały ogród działkowy przy Wawelskiej będący resztką tego co funkcjonowało kiedyś w obrębie ulic Ondraszka, Fińskiej i Czubatki.
Do POD Rakowiec - obecnie ROD Rakowiec można wejść bez problemu w ciągu dnia. Na tyłach ogrodu znajduje się zabytkowa aleja wysadzona brzozami. Historia ogrodu sięga roku 1926. Wówczas to ukonstytuował się komitet założycielski. Inicjatywa wyszła od Ortrudy Buzkowej, żony ówczesnego dyrektora Głównego Urzędu Statystycznego prof. Józefa Buzka, który był bratem dziadka Jerzego Buzka - byłego premiera i przewodniczącego Parlamentu Europejskiego. Najstarsze działki znajdują się od strony ulicy Rostafińskich. Ogród powiększany był stopniowo w wzdłuż ulicy Żwirki i Wigury aż do skrzyżowania z ulicą księcia Trojdena. Wejście do ogrodu od strony tego skrzyżowania widoczne jest na moim zdjęciu.
Warto dodać, że najstarsze w Warszawie ogródki działkowe zlokalizowane są przy ulicy Odyńca na Mokotowie. Założone zostały w 1907 roku i do dzisiaj funkcjonują. Podobne ogrody działkowe można spotkać w wielu miastach Europy. Jaka będzie przyszłość ogrodów dowiemy się zapewne w ciągu najbliższych 18 miesięcy.