DST 14.22km
Czas 00:48
V_AVG 17.77km/h
V_MAX 31.80km/h
Temperatura 23.0°C
Podjazdy 9m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (363)

Czwartek, 21 czerwca 2012 · dodano: 27.06.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Pruszkowska - Sanocka - Trojdena - Żwirki i Wigury - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Waryńskiego - Skolimowska - Chocimska - Klonowa - Flory - Bagatela - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Dzisiaj minimalnie nadłożyłem drogi.

Osiedle Rakowiec (1) © oelka

Kilka niepozornych bloków przy Wiślickiej i Pruszkowskiej jest często opisywanych w podręcznikach historii architektury.

Osiedle Rakowiec (2) © oelka

Są to najstarsze bloki Osiedla Rakowiec zbudowane przez Warszawską Spółdzielnię Mieszkaniową w latach 1931-36, według projektu Heleny i Szymona Syrkusów. Jest przykładem skrajnego funkcjonalizmu w architekturze, stąd też często opisywane jest w literaturze. Powstało sześć bloków. W każdym było 48 mieszkań o powierzchni od 32 do 35 metrów kwadratowych. Były to pierwsze bloki w Warszawie, które stały do ulicy bokiem, w myśl zasady "frontem do słońca, a nie do rynsztoku". Zbudowano dom społeczny z dostępną dla mieszkańców pralnią, suszarnią, gabinetami dla internisty i stomatologa, przedszkolem i salą widowiskową. Każdy z mieszkańców mógł uprawiać ogródek o powierzchni 1 ara, był też staw z rybami. Osiedle było ogrodzone siatką a furtki zamykano o 22.00. Na parterze bloku piątego znajdował się sklep, który działając niczym organizacja Non Profit był bezkonkurencyjny. Niestety po wojnie osiedle nie miało już takich luksusów. Nie ma już ogródków, ryby w stawie wyginęły od spuszczonych tam ścieków. Sklep po wojnie przejęło "Społem" i dorównał do innych sklepów.

Osiedle Rakowiec (3) © oelka

O pętli przy Wiślickiej i liniach autobusowych na Rakowcu pisałem w maju ubiegłego roku. Widoczna na zdjęciu linia 128 z przerwami jeździ przez Rakowiec od 1953 roku.

Kategoria Do pracy - Z pracy, Rowerkiem po Warszawie, SS, Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 35.97km
Teren 1.00km
Czas 01:53
V_AVG 19.10km/h
V_MAX 32.20km/h
Temperatura 23.0°C
Podjazdy 29m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

"S" jak Solec, "S" jak Sielce, eee...en. "N" jak Nysa

Niedziela, 17 czerwca 2012 · dodano: 25.06.2012 | Komentarze 3

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - al. Wyzwolenia - Czerwijowskiego - al. Armii Ludowej - Aleje Ujazdowskie - Agrykola - Szwoleżerów - 29 Listopada - Czerniakowska - Suligowskiego - Podchorążych - Iwicka - Badowska - Sielecka - Gagarina - Iwicka - Chełmska - Bobrowiecka - Beethovena - Witosa - Becka - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Może na początek zacznę od Solca, a dokładniej jego przedmieść jeśli można tak nazwać bo obecna ulica Szwoleżerów leży daleko na południe od właściwej części Solca, który był położony w okolicy ulica Tamka, Dobrej i Czerniakowskiej. Ulica Szwoleżerów istniała sobie jako wiejska droga. W końcu XVIII wieku została wyregulowana, obsadzona drzewami. W XIX wieku, kiedy Warszawa została obsadzona przez armię carską w tym rejonie ulokowano koszaru ułanów. Od tego też pochodziła nazwa ulicy: Ułańska, którą otrzymała w 1901 roku. W okresie międzywojennym stacjonował tu 1 Pułk Szwoleżerów, co wpłynęło na zmianę nazwy ulicy na obecną. Pamiątka po koszarach są istniejące do dzisiaj budynki.

Ułańskie koszary © oelka

Po lewej stronie za dawnym budynkiem koszarowym widać wzniesiony w okresie międzywojennym budynek mieszkalny Funduszu Kwaterunku Wojskowego. Solec był do 1916 roku w części południowej przedmieściami Warszawy. Granica była poprowadzona ulicą Podchorążych, o której wspomniałem podczas jednej ze styczniowych wycieczek.
Za ulicą Podchorążych zaczynają się Sielce. Kiedyś była to wieś z nadaniem z czasów księcia Janusza I Starszego, (który za swoją oficjalną siedzibę od 1406 roku uważał Warszawę zamiast Czerska). A więc historia Sielc zaczyna się od XV wieku. W granicach Warszawy Sielce znalazły się w 1916 roku. W okresie międzywojennym zaczęły się zabudowywać nie tylko okolice Belwederskiej, Chełmskiej i Czerniakowskiej, ale również i działki położone przy lokalnych uliczkach.

Dawne Sielce © oelka

Dalsze zmiany nastąpiły już po II wojnie światowej. Nowe, jak się oficjalnie podaje, zaczęło się po 1953 roku. Z artykułu w Stolicy nr 4/1956 wynika, że prace budowlane rozpoczęto wiosną 1955 roku.
Projekt osiedla przygotował zespół architektów pod kierunkiem Zofii Fajfusowej, a także Jerzego Baumillera i Jana Zdanowicza. Część zachodnia osiedla powstała pomiędzy ulicami Czerską, Iwicką i Nowoparkową, bo tak początkowo nazywano ulicę Gagrina.

Osiedle Sielce (1) © oelka

Patrząc się na niektóre budynki można zobaczyć pewne podobieństwo do budynków starszej części Muranowa. Jerzy Baumiller w szóstym numerze Stolicy z 1956 roku zamieścił opis budowanego osiedla.

Osiedle Sielce (3) © oelka

Osiedle Sielce (2) © oelka

Podobnie jak na Bielanach, również i na Sielcach zaczęto wprowadzać prefabrykację. Zastosowano prefabrykowane płyty stropowe, oraz elementy balkonów. Niektóre budynki zaprojektowano tak, że blok składa się z powtarzalnych sekcji, które można zestawiać w różnych układach.
Południowa cześć osiedla zbudowana została z nieco wyższych budynków pokrytych wysokimi ceramicznymi dachami.

Osiedle Sielce (4) © oelka

Ostatnia trzecia część osiedla powstała po 1961 roku. Tu już nie widać wpływów socrealistycznych. Wygląda to już jak typowe osiedle z przełomu lat 60. i 70.
Główną oś Sielc czyli ulica Gagarina, początkowo zwana Nowoparkową powstała około 1957 roku. Budując tę ulicę zdemolowano dotychczasowy układ sieci ulicznej. Nowoparkowa połknęła końcową część ulicy Podchorążych od jej obecnego końca do Belwederskiej. Zniknęła ulica Ryżewska, Bończa, Sukcesorska, oraz przecznice jak Astronomiczna, Magnuszewska czy Janowska.
Pewną datą jest otwarcie linii tramwajowej. Wiadomo, że otwarcie odbyło się 20 lipca 1957 roku o godzinie 15.00. Początkowo Nowoparkową pojechały linii 16, 33 i 33bis. Budowa trasy Łazienkowskiej i Wisłostrady wymiotła tramwaje z linii do Wilanowa, co miało miejsce 11.11.1973. Przez Gagarina kursowały wówczas linie 2, 14 i 36. W ich miejsce na Gagarina pojawiły się linie 180 i 180bis. A na krótko również linia szczytowa 380. Jednak mieszkańcy Sielc nie czuli się usatysfakcjonowani tą zmianą. Autobusy bowiem kursowały nieregularnie i z reguły były przepełnione.
Zmiany w komunikacji można prześledzić na planach Warszawy z 1958, 1972 i 1978 roku.

A teraz pora na ostatnią literę z tyłu. "N" jak Nysa. Nysa N-522.
W kwietniu pisałem o ambasadzie Korei Północnej. Na terenie ambasady lub w jej sąsiedztwie parkuje sobie jeden z dawnych produktów polskiego przemysłu motoryzacyjnego - Nysa N522.

Północnokoreańska Nysa © oelka

Trzeba przyznać, że prezentuje się nieźle. Tym razem Nysa stała na Bobrowieckiej koło ambasady.

Kategoria Rowerkiem po Warszawie, Służbowo, na... rower ;-), SS, Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 11.47km
Czas 00:37
V_AVG 18.60km/h
V_MAX 31.10km/h
Temperatura 24.0°C
Podjazdy 7m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (359)

Piątek, 15 czerwca 2012 · dodano: 19.06.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - Trojdena -- Pawińskiego - Dickensa - Białobrzeska - Barska - pl. Narutowicza - Filtrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Większość moich tras prowadzi przez plac Politechniki.

Politechnika w szczęce rektora © oelka

Plac zamyka opisywaną już kilka razy "Gwiazdę Ujazdowa" czyli ciąg od Zamku Ujazdowskiego przez place Na Rozdrożu, Zbawiciela po plac Politechniki i dalej Nowowiejską, Niemcewicza i Prądzyńskiego w stronę Woli. Kariera placu Politechniki zaczyna się od wystawy higienicznej w 1896 roku. Kilka lat później, w latach 1899-1901, w tym miejscu powstał Gmach Główny Politechniki Warszawskiej. Zaprojektował go Stefan Szyller. Zewnętrznie budynek nawiązuje do włoskiego renesansu i baroku. W środku kryje wielki "dziedziniec" nakryty szklaną piramidą. Schody jakie tam się znajdują mogą budzić skojarzenie z dziedzińcem zamku w Baranowie.
Plac przed gmachem został kilka lat temu przebudowany według projektu Konrada Kuczy-Kuczyńkiego. Podniesiono wówczas poziom dawnego parkingu przed gmachem głównym otaczając go betonowym murem z bardzo wąskim prześwitem na osi głównego wejścia do budynku. W praktyce wielkie założenie Szyllera zostało zasłonięte, co zresztą widać na pierwszym zdjęciu. Ów projekt zyskał nazwę "szczęki rektora".

Po sąsiedzku przy Polnej od 1841 do 1939 roku działał tor wyścigów konnych. Z tego powodu już w 1896 roku dotarły tu tramwaje konne, w 1908 roku zastąpione przez elektryczne. Początkowo tramwaje docierały na plac Politechniki przez ulicę Śniadeckich. To połączenie z Marszałkowską funkcjonowało do 1944 roku. W 1929 roku udostępniono planowaną już od dawna trasę od placu Zbawiciela do placu Politechniki, ale przez Nowowiejską. Pojechała tamtędy linia okólna "Z". Natomiast 17 i 25 kursowały przez Śniadeckich. Na placu Politechniki od 1919 roku aż do 1944 istniała pętla tramwajowa. Obecnie jest tylko przystanek koło Gmachu Głównego Politechniki.

Tramwajem przez Nowowiejską © oelka

Przez plac Politechniki przeprowadzona była też linia kolei wąskotorowej. Była to tzw. "linia dowozowa" od stacji Kolei Wilanowskiej a potem również Grójeckiej od placu Unii Lubelskiej przez Polną, Nowowiejską, Niemcewicza do stacji przeładunkowej zlokalizowanej w rejonie obecnych Alej Jerozolimskich pomiędzy wylotami ulic Spiskiej i Szczęśliwickiej. Początkowo był to tor 800mm Kolei Wilanowskiej. Linię uruchomiono w 1901 roku, a zamknięto w 1903 roku w związku z odcięciem stacji przeładunkowej od linii normalnotorowej Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej przez szerokotorową linię Kolei Kaliskiej. Ponownie linia dowozowa została uruchomiona w 1911 roku. Skorygowano trasę, która teraz omijała teren filtrów przez ulice Suchą i Filtrową. Tor wąski stanowił teraz trójszynowy splot torów 800 i 1000mm. Linia dowozowa została rozebrana latem 1935 roku. Wraz z likwidacją stacji wąskotorowych przy pl. Unii Lubelskiej. Przeładunek towarów zorganizowano odtąd w Piasecznie koło stacji kolejowej, w miejscu gdzie tory Kolei Grójeckiej można napotkać do dzisiaj.

Kategoria Do pracy - Z pracy, Kolejowe klimaty, Rowerkiem po Warszawie, SS, Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 41.65km
Teren 4.50km
Czas 02:04
V_AVG 20.15km/h
V_MAX 31.80km/h
Temperatura 22.0°C
Podjazdy 31m
Sprzęt Trek 800 Sport
Aktywność Jazda na rowerze

W Boże Ciało przez Sielce i Czerniaków

Czwartek, 7 czerwca 2012 · dodano: 10.06.2012 | Komentarze 0

Piękna - Koszykowa - Chałubińskiego - Hoża - Al. Ujazdowskie - Agrykola - Szwoleżerów - 29 Listopada - Czerniakowska - Suligowskiego - Podchorążych - Czerska - Krasnołecka - Iwicka - Chełmska - Bobrowiecka - Kierbedzia - Bobrowiecka - Beethovena - Witosa - Czerniakowska - Bernardyńska - Gołkowska - Statkowskiego - Augustówka - Antoniewska - Korzenna - Kobylańska - Spiralna - Tuzinowa - Syta - Wał Zawadowski - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Panoramy - Kuligowska - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Boże Ciało to dzień procesji. A jak są procesje to są i cztery ołtarze po drodze. Przy kościele Bernardynów na Czerniakowie też można było zobaczyć taki ołtarz:

Boże Ciało na Czerniakowie © oelka

Po drodze przejechałem się ulicami Bobrowiecką i Kierbedzia.

Dawna i niedawna pętla na Kierbedzia. © oelka

W latach 70. ten rejon Mokotowa stał się takim lokalnym zagłębiem przemysłowym. A skoro tak to dotarł tam autobus. Nastąpiło to 11 czerwca 1972, gdy wraz z likwidacją linii trolejbusowej 52 w jej miejsce uruchomiono linię autobusową 179. W godzinach szczytu autobusy tej linii kończyły na kryterium ulicznym Bobrowiecka - Kierbedzia - Bobrowiecka. Kraniec przy Kierbedzia miał szczęście do częstych zmian numerów, bo już w następnym roku zamiast 179 dotarła tam linia 380, zastąpiona przez 307, potem przez 162, a ta przez 459, który w 1991 roku zmienił numer na 359, a następnie ustąpić miejsca linii 406. Ta wytrzymała do 2001 roku, gdy po zbudowaniu ulicy Beethovena została wycofana z Kierbedzia i Bobrowieckiej, ze względu na "zmianę organizacji ruchu". Po roku czasu na Kierbedzia zawitała linia 119. Od 2006 roku linia ta została wydłużona i przez Bobrowiecką tylko przejeżdża aby dotrzeć z Dworca Centralnego do Międzylesia. Ostatnio pętla znów odżyła za sprawą linii 107. Linia ta istniejąc nieprzerwanie od 1948 roku zwiedziła już różne części Mokotowa, Ursynowa i Śródmieścia. Od 16 stycznia 2012 roku zaczęła odwiedzać Bobrowiecką i Kierbedzia. Początkowo miała poważne problemy z lokalizacją przystanku, który permanentnie zastawiany był przez parkujące samochody. Dopiero przeniesienie przystanku na Bobrowiecką rozwiązało problem. Na Kierbedzia jako ślad po pętli 107 pozostał pas wypukłych płyt jako oznaczenie krawędzi przystanku dla niedowidzących i niewidomych.
Co ciekawe pętli przy Kierbedzia nie można znaleźć na archiwalnych planach Warszawy, z wyjątkiem okresu kursowania tam linii 162. A i tu nie zaznaczono kryterium ulicznego jakie odprawiały autobusy.

Brak zaznaczenia tej pętli wynika z tego, że linia 162 była linią zwykłą. Przez wiele lat natomiast w planach Warszawy nie zaznaczano linii szczytowych zwykłych i przyśpieszonych. Z tego powodu na Kierbedzia nie zaznaczono żadnej z linii z kresu powyżej 300 i 400.

Kategoria MTB, Rowerkiem po Warszawie, Służbowo, na... rower ;-), Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 12.85km
Czas 00:46
V_AVG 16.76km/h
V_MAX 31.20km/h
Temperatura 20.0°C
Podjazdy 7m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (351)

Piątek, 1 czerwca 2012 · dodano: 08.06.2012 | Komentarze 0

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Śniadeckich - pl. Politechniki - Polna - Waryńskiego - Pole Mokotowskie - al. Niepodległości - Pole Mokotowskie - Żwirki i Wigury - WUM -- WUM - Trojdena - Żwirki i Wigury - Pole Mokotowskie al. Niepodległości - Batorego - Waryńskiego - Skolimowska - Chocimska - Klonowa - Flory - Bagatela - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - pl. Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Trochę padało, ale się jakoś z deszczem minąłem. Za to pod wieczór na Ochocie kiedy jeszcze kropił deszcz można było obserwować taki widok nad Mokotowem:

Tęcza nad Mokotowem © oelka

Po za tak sielskimi widokami widziałem też coś znacznie mniej przyjemnego na skrzyżowaniu Banacha oraz Żwirki i Wigury:

Autobus kontra samochód © oelka

Podejrzewam, że jak to często u nas bywa samochód zjeżdżający ze skrzyżowania zajechał drogę autobusowi.
Inne ujęcie autobusu wykonane nieco później można znaleźć na TWB. TVN Warszawa napisał o dwóch osobach rannych z samochodu osobowego.

Kategoria Do pracy - Z pracy, SS, Szlakiem komunikacji miejskiej, Tych klientów nie obsługujemy, Z rowerem w przyrodę

DST 31.74km
Czas 01:48
V_AVG 17.63km/h
V_MAX 32.20km/h
Temperatura 18.0°C
Podjazdy 29m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Lotnisko Bielany

Czwartek, 31 maja 2012 · dodano: 07.06.2012 | Komentarze 4

Marszałkowska - Aleje Jerozolimskie - Emilii Plater - pl. Grzybowski - Grzybowska - Ogrodowa - Żelazna - Nowolipie - al. Jana Pawła II - Broniewskiego -- Izabelli - Broniewskiego - Rudnickiego - Kochanowskiego - Reymonta - Wolumen - Wergiliusza - Kasprowicza - Przy Agorze - Marymoncka - Podleśna - Wybrzeże Gdyńskie - Wybrzeże Gdańskie - Bulwar Grzymały-Siedleckiego - Wybrzeże Kościuszkowskie - Wioślarska - Wilanowska - Czerniakowska - Śniegockiej - Koźmińska - Jezierskiego - Rozbrat - Myśliwiecka - Agrykola - Aleje Ujazdowskie - Al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - Al. Wyzwolenia - Plac Zbawiciela - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Załatwianie pewnej sprawy na Broniewskiego było też dobrym powodem do zajrzenia w inne miejsca Żoliborza i Bielan. Mniej przyjemne było stopniowe psucie się pogody z przelotną mżawką a na Podleśnej nawet całkiem gęstym, chwilowym deszczem, co trochę zmodyfikowało moje plany, ale i tak dotarłem w miejsce może mało widowiskowe, ale z ciekawą historią.

Lotnisko Bielany © oelka

Ulica Marymoncka. Po lewej stronie zdjęcia Las Bielański, tory tramwajowe, dalej w prawo ulica z latarniami założonymi nie na normalnych słupach a na żerdziach betonowych stosowanych w enenergetyce i na koniec stare ogrodzenie z siatki rozpiętej na betonowych słupach.
Kiedyś mniej więcej w miejscu jezdni prowadzącej w stronę centrum Warszawy, czyli blisko ogrodzenia leżał tor kolejowy linii Warszawa Gdańska - Młociny, o której pisałem już w marcu docierając na Młociny.
Ogrodzenie z siatki to chyba ostatni ślad po lotniczym epizodzie w historii Bielan. Pod koniec lat 30. w tym rejonie uruchomiono lotnisko sportowe. Pole wzlotów znajdowało się na obszarze pomiędzy ulicami Wrzeciono i Kasprowicza, przez środek pola wzlotów przechodzi obecnie ulica Przy Agorze. W czasie wojny lotnisko wykorzystywali Niemcy dla swoich samolotów wojskowych. Posiadało bocznicę kolejową, wyprowadzoną z linii na Młociny. Co można zobaczyć na ortofotomapie (o ile akurat działa, bo bywa z tym różnie).
Po wojnie lotnisko zlikwidowano gdzieś koło 1960 roku. Zapewne wpływ na to miało bliskie sąsiedztwo rozbudowanego mocno lotniska na Bemowie. Jednak część terenu pozostała we władaniu wojska. Przeczytać o tym można na blogu poświęconemu osiedlu przy ulicy Wrzeciono. Są tam również opublikowane wspomnienia żołnierza ze stacjonującej przy Marymonckiej jednostki Wojsk Nadwiślańskich podległych MSW - 103 Pułk Lotniczy (JW 1159) opisujące różne przygody żołnierzy. Poza nielegalnymi wycieczkami do sklepów, piciem różnych oryginalnych drinków mieli też trochę nazwijmy to "uciechy" z niektórymi chętnymi białogłowami w tzw. "małpim gaju" koło istniejącego do dzisiaj transformatora.

Wracałem też przez pętlę tramwajową na Bielanach, obecnie figurującą pod nazwą Twardowska. Pętla na Bielanach była końcem trasy tramwajowej w latach 1933 - 1953, gdy zbudowano jej przedłużenie na Młociny, o czym pisałem w marcu.

Pętla na Bielanach © oelka

4 listopada 1933 roku dotarła tu linia 15A z Dworskiej, zapewniając dojazd do Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego, znanego obecnie pod nazwą Akademii Wychowania Fizycznego. Po wojnie kończyły tu swoją jazdę między innymi linie 5, 6 i 15. Obecnie Tramwaje Warszawskie prowadzą tu dość powoli remont torów.

Kategoria Rowerkiem po Warszawie, Służbowo, na... rower ;-), SS, Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 14.99km
Czas 00:59
V_AVG 15.24km/h
V_MAX 33.30km/h
Temperatura 21.0°C
Podjazdy 8m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Leniwa niedziela na... Mokotowie

Niedziela, 27 maja 2012 · dodano: 30.05.2012 | Komentarze 4

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Koszykowa - Mokotowska - pl. Zbawiciela - al. Wyzwolenia - Czerwijowskiego - al. Armii Ludowej - Aleje Ujazdowskie - Belwederska - Klonowa - Flory - Bagatela - Boya - Batorego - Wiśniowa - Rakowiecka - Kazimierzowska - Narbutta - św. Szczepana - Madalińskiego - Sandomierska - Rakowiecka - Puławska - Olszewska - Sandomierska - Olesińska - Grażyny - Puławska - Dąbrowskiego - Bałuckiego - Wiktorska - Racławicka - Szczekocińska - Ursynowska - Kazimierzowska - Narbutta - Wiśniowa - Batorego - Waryńskiego - Puławska - Skolimowska - Chocimska - Klonowa - Bagatela - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Zacznijmy od początku, czyli od Puławskiej.

Ulica Puławska © oelka

Kiedyś obowiązywała zasada, że na terenie Warszawy ulice są numerowane wzdłuż biegu Wisły, natomiast poza miastem od granic Warszawy. Dlatego w okresie międzywojennym kilka ulic (np. Grochowska) miało zmienianą numerację. Jednak na Puławskiej po jej włączeniu do Warszawy w 1916 roku nikt numeracji nie odwrócił. Dzięki temu po kolejnych zmianach granic wystarczyło przedłużyć ulicę, która również i poza granicami Warszawy nosi swoją nazwę. W 1881 roku przy Puławskiej zbudowano zajezdnię tramwajów konnych dzisiaj w tym miejscu stoi potężny biurowiec na rogu z ulicą Goworka. W 1908 roku pojawiły się tramwaje elektryczne. Linia 10 na której jedzie "swing" o numerze 3192, na Puławskiej pojawiła się w 1947 roku już jako normalnotorowa, łącząc Wolę z Mokotowem. Przed wojną tak jak inne linie z numerami pełnych dziesiątek (10, 20, 30... 90) była linią nocną. Puławska natomiast była też jedną z pierwszych ulic w Warszawie, gdzie zmieniono rozstaw torów z szerokiego 1525mm na normalny - 1435mm. Pierwszą linią normalnotorową była 12 kursująca od 15.01.1946 z Pl. Unii Lubelskiej, Puławską do Służewa.
Dziesiątka tym odcinkiem Puławskiej kursowała do 1956 roku. Wówczas przeniosła się na tzw. "trasę N-S", czyli ciąg Marchlewskiego (ob. Jana Pawła II - Chałubińskiego - al. Niepodległości. I zamiast Nowowiejską zaczęła kursować do Puławskiej Rakowiecką. W 1967 roku, po zlikwidowaniu trasy tramwajowej na Rakowieckiej dziesiątka pożegnała się z Puławską aż do 2009 roku, gdy przejęła część trasy zlikwidowanej 19.

W tle zdjęcia widać budynki przy Puławskiej 1 i 3. Kamienica przy Puławskiej 3 powstała w czasach, gdy jeszcze Puławska nazywała się Nowoaleksandryjską i była poza granicami miasta. Nazwa ta obowiązywała od 1870 roku do 1917, gdy zmieniono ją na Puławską. Jest to też jeden z budynków, gdzie zamieszkiwali moi przodkowie. Ciągnąc ten wątek rodzinny kolejny mokotowski adres związany z dziejami mojej rodziny to Sandomierska 17.

Olszewska i Sandomierska © oelka

Dzisiejszy wygląd tego budynku to efekt odbudowy po zniszczeniach wojennych. Kamienica przez wiele lat po wojnie straszyła nietynkowaną, ceglaną elewacją. Na wprost budynku znajduje się ulica Olszewska, przy której można zauważyć w głębi posesji budynek dawnej drukarni, dziś w trakcie przebudowy.

Drukarnia przy Olszewskiej © oelka

Na rogu Olszewskiej i Puławskiej, oraz na rogu Puławskiej i Grażyny można zauważyć bardzo podobne do siebie kapliczki. Na moim zdjęciu widać kapliczkę przy narożniku Puławskiej i Grażyny.

Kaplica przy Puławskiej © oelka

Kapliczka przy Olszewskiej jest zdecydowanie lepiej utrzymana.
Wróćmy jeszcze na Sandomierską, gdzie można zobaczyć garaż zbudowany przez władze miejskie dla Zakładu Oczyszczania Miasta w 1927 roku według projektu Tadeusza Emmela.

Hala z Syrenką © oelka

Obecnie obiekt ma zostać przebudowany na siedzibę teatru. Chociaż ostatnio sprawa odsunęła się w przyszłość z powodów finansowych.
A na koniec jeszcze równoległa do Sandomierskiej ulica św. Szczepana kiedyś funkcjonująca jako Łomnicka. Najpierw opuszczony budynek zaadresowany do ulicy Narbutta:

Dom przy Narbutta © oelka

I jeszcze kościół parafialny pod wezwaniem św. Szczepana.

Kościół św. Szczepana © oelka

Chociaż parafia została erygowana w 1949 roku, to sam kościół zbudowano dopiero w latach 1998-2003. Wcześniej funkcjonowała tylko kaplica w jednym z budynków w sąsiedztwie kościoła.

Kategoria Szlakiem komunikacji miejskiej, SS, Rowerkiem po Warszawie, Na szlakach dawnego przemysłu

DST 39.85km
Czas 02:09
V_AVG 18.53km/h
V_MAX 30.60km/h
Temperatura 22.0°C
Podjazdy 29m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

To był maj, Pachniała Saska Kępa

Sobota, 26 maja 2012 · dodano: 29.05.2012 | Komentarze 10

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Śniadeckich - Nowowiejska - al. Wyzwolenia - Czerwijowskiego - al. Armii Ludowej - Aleje Ujazdowskie - Agrykola - Myśliwecka - Rozbrat - Śniegockiej - Czerniakowska - Wilanowska - Wioślarska - Wybrzeże Kościuszkowskie - Most Świętkorzyski - Wybrzeże Szczecińskie - Wał Miedzeszyński - Zwyciezców - Katowicka - Obrońców - Nobla - Walecznych - Kanał Wystawowy - al. Stanów Zjednoczonych - Ostrzycka - Motorowa - Poligonowa - Kompasowa - Nowaka-Jeziorańskiego - Kapelanów AK - gen. Abrahama - Fieldorfa - Bora-Komorowskiego - Stoczniowców - Poprawna - Kadetów - Sęczkowa - Wojsławicka - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Trakt Lubelski - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

To był maj
Pachniała Saska Kępa
Szalonym zielonym bzem
To był maj
Gotowa była ta sukienka
I noc się stawała dniem

Tytuł dzisiejszej wycieczki pochodzi z Małgośki autorstwa Katarzyny Gärtner (muzyka) i Agnieszki Osieckiej (słowa). Druga z autorek faktycznie mieszkała na Saskiej Kępie. Obecnie ma pomnik w postaci siedzącej przy stoliku, koło narożnika Francuskiej i Obrońców.
Ale pora przejść do właściwego tematu. W drodze do włości w Miedzeszynie nieco się bowiem pokręciłem po Saskiej Kępie.
Do początków XX wieku Saska Kępa była prawie niezamieszkała. Nazwę zawdzięcza Augustowi III Mocnemu, który dostrzegł rekreacyjne walory tego miejsca. Był to teren zalewany przez Wisłę. Dopiero budowa Wału Miedzeszyńskiego i Gocławskiego, oraz budowa Trzeciego Mostu nazwanego później Mostem Poniatowskiego w latach 1903 - 1913 zachęciła do szukania na Saskiej Kępie miejsca pod zabudowę. Po 1916 roku znalazła się w granicach Warszawy i zaczęła się parcelacja tych terenów pod zabudowę willową otoczoną zielenią. Największy ruch budowlany panował w latach 30. Powstawały tu luksusowe wille, na co wpływ miał dobry dojazd do Śródmieścia z Saskiej Kępy.
Na początek ulica Katowicka i trzy budynki. Pod numerem 8 znajduje się dom Jana Toeplitza zbudowany w 1935 roku według projektu Henryka Oderfelda.

Dom Jana Toeplitza © oelka

Dwa kolejne budynki związane są z osobą Bohdana Lacherta i współpracującego z nim Józefem Szanajcą. Pierwszy z nich to dom pod numerem 7.

Katowicka 7 © oelka

A drugi to zestaw trzech willi po numerami 9, 11 i 11a z 1928 roku. Dom pod numerem 9 był zamieszkiwany przez samego projektanta czyli Bohdana Lacherta i jego rodzinę. O tym domu i jego mieszkańcach więcej informacji można znaleźć na stronie pracowni architektonicznej prowadzonej przez jego potomków.

Willa Lacherta © oelka

Drzewa po lewej stronie zdjęcia kryją kręcone schody prowadzące z drugiego piętra na taras znajdujący się na dachu willi Lachertów.
Skręcamy w ulicę Obrońców, za Francuską można napotkać rzadziej opisywany w przewodnikach i podręcznikach architektury zbudowany w 1936 roku, według projektu Juliana Ambroziewicza dom własny.

Na Obrońców © oelka

Ulica Obrońców zaczyna się od ulicy Nobla i stojącego na jej osi kościoła św. Andrzeja Boboli parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Kościól przy ulicy Nobla © oelka

W okresie między wojennym projekt świątyni przygotował Piotr Lubiński. Budowę rozpoczęto w 1938 roku. Przerwana przez wybuch wojny była kontynuowana po 1946 roku, jednak według zmodyfikowanego projektu. Nową wersję projektu przygotowali architekci Józef Łowiński i Jan Bogusławski. Przed wojną kościół miał być budowlą modernistyczną z wysoką wieżą umieszczoną po lewej stronie bliżej tyłu świątyni. Natomiast zrealizowany powojenny projekt stworzył kościół z elementami architektury gotyckiej.

Potem była droga do Miedzeszyna. Po drodze zajrzałem jeszcze do Zerzenia, gdzie pod Traktem Lubelskim buduje się kanalizacja. Z tego powodu na Bronowskiej, która straciła właśnie wyjazd na Trakt Lubelski, zbudowano tymczasową pętlę dla linii 119, Z19 i jako zawrót na części trasy dla 142. Widać, że kierowcy autobusów muszą się nieco napracować, aby się tu zmieścić, bo plac z płyt prefabrykowanych jest dość wąski.

Tymczasowa pętla przy Kombajnostów © oelka

A na koniec jeszcze przejazd dla rowerów w Osiedlu Las przez ulicę Sęczkową przy skrzyżowaniu z Kadetów.

Coś nie wyszło tak jak trzeba © oelka

Skoro zaczęliśmy od piosenki to i piosenką może warto skończyć. Myślę, że ktoś kto wyznaczył ten przejazd dla rowerów powinien obowiązkowo co rano głośno śpiewać piosenkę Budki Suflera - Sen o Dolinie. A przynajmniej pierwszą zwrotkę:

Znowu w życiu mi nie wyszło
Uciec pragnę w wielki sen
Na dno tamtej mej doliny
Gdzie sprzed dni doganiam dzień
W tamten czas lub jego cień

Kategoria infrastruktura, Rowerkiem po Warszawie, Służbowo, na... rower ;-), SS, Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 36.24km
Czas 01:59
V_AVG 18.27km/h
V_MAX 33.10km/h
Temperatura 27.0°C
Podjazdy 31m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Następny przystanek Warszawa Stadion

Niedziela, 20 maja 2012 · dodano: 26.05.2012 | Komentarze 2

Marszałkowska - Aleje Jerozolimskie - p.o. Warszawa Śródmieście -> p.o. Warszawa Stadion - Zamoyskiego - Targowa - Zamoyskiego - Lubelska - al. Wedla - Kinowa - Walewska - Rozłucka - Wąwolnicka - Międzyborska - Spalinowa - Grenadierów - Poligonowa - Międzyborska - kard. Kakowskiego - Kompasowa - Nowaka-Jeziorańskiego - Rechniewskiego - Umińskiego - Bora-Komorowskiego - Kosmatki - Sęczkowa - Wojsławicka - Wał Miedzeszyński - Ligustrowa - Bronowska - Masłowiecka - Jeziorowa - Wał Miedzeszyński - Skalnicowa - Trakt Lubelski - Odrębna - Wał Miedzeszyński - Zawilców -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Dostałem w sobotę do rąk własnych bilet trzydniowy ZTM, ważny jeszcze w niedzielę. Skoro już jest i za darmo, to postanowiłem go wykorzystać i tak odcinek z przystanku Warszawa Śródmieście do Stadionu przebyłem z pomocą pociągu SKM Warszawa. Akurat trafił się mi "Elf". Zresztą nie byłem sam jeden, bo jeszcze w tym wagonie jechała para z rowerami i również wysiedli na tym samym przystanku.

To jest wejście na peron od zachodu. Kiedyś była to długa pochylnia obecnie są dość pokaźne schody. Wyjście wschodnie połączone z budynkiem kasowym zachowało swój oryginalny wygląd.

Budynek kas kolejowych i PKS został zbudowany w latach 1955-58 według projektu Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka. Duet ten zbudował następnie kolejne przystanki na linii średnicowej: Warszawę Ochotę i Warszawę Powiśle. Również i dworce na stacjach Warszawa Wschodnia, Warszawa Centralna i w Nowym Dworze Mazowieckim.
Przystanek Warszawa Stadion zbudowano przy okazji budowy Stadionu Dziesięciolecia, który powstał na potrzeby V Światowego Festiwalu Młodzieży w 1955 roku. Razem z pętlą tramwajową przy Zielenieckiej miał zapewnić sprawny dojazd na imprezy organizowane na Stadionie X-lecia.
A teraz Zajrzymy na perony: Obecnie perony zyskały dach na całej długości, kiedyś były odkryte.

jako bonus załapała się jednostka SKM 2 120 018/019/020 (14WE-08) nr. tab. SKM 107, różniąca się od innych odbierakami prądu. Ciekawe, że już w ubiegłym roku wpadła mi w obiektyw.
A teraz widok z drugiego końca peronu:

Tym razem "Elf" z Pesy również należący do SKM Warszawa - 27We-012 (2 160 072-6).
Do kompletu dołączmy konkurencję w postaci służbowego pociągu Kolei Mazowieckich w który wcielił się EN57-1715.

Z peronu przez szybę widać Kamionek z zabudowaniami zakładów Wedla na czele i Parkiem Paderewskiego. Przed nimi Zieleniecka u zbiegu z Targową i Zamoyskiego.

Dla równowagi jeszcze zdjęcie z drugiej strony, od Zielenieckiej w stronę przystanku Warszawa Stadion:

Widoczny żuraw budowlany z tyłu to efekt budowy stacji metra pod ulicą Sokolą.
A teraz jeszcze jedna ciekawostka z Wybrzeża Szczecińskiego. Jest tam przejazd dla rowerów przez Wybrzeże Szczecińskie łaczący drogę dla rowerów wzdłuż Wybrzeża Szczecińskiego i Wału Miedzeszyńskiego z przystankiem Stadion. Od strony stadionu DDR kończy się na...

...kończy się na tablicy pamiątkowej. Tablica jest poświęcona Ryszardowi Siwcowi, który w ramach protestu przeciw inwazji na Czechosłowację w 1968 roku dokonał samospalenia.
Jest jeszcze przy Zamoyskiego ostatnia pamiątka po Jarmarku Europa, czy bazarowi jaki przez przez kilkanaście lat dział na stadionie i w jego najbliższej okolicy. Ta resztka bazaru działa, ponieważ znajduje się na działce zwróconej dawnym właścicielom.

Dalej dotarłem do skrzyżowania Zamoyskiego, Grochowskiej i Lubelskiej.

W głębi na pętli przed Dworcem Wschodnim widać wiatę jaka ma osłaniać przystanki autobusowe ZTM i autobusowych przewoźników podmiejskich. Ta grupa przenosi się tu z dawnego dworca PKS Stadion, który mieścił się przy przystanku kolejowym. Co ciekawe była to jakaś namiastka węzła przesiadkowego, gdyż w latach 60. przy Stadionie kończył swoją trasę również autobus miejski w postaci linii 138, a niedaleko jak już wspominałem istniała pętla tramwajowa, gdzie kończyła linia objeżdżająca centrum Warszawy dokoła - 30. Świetnie to widać na planie Warszawy z 1965 roku.

Na zdjęciu widać też po prawej obwieszony antenami komin piekarni przy Lubelskiej. W latach 80. przed świętami Bożego Narodzenia lub Wielkanocy docierałem tu aby kupić świeży chleb, co nie było takie proste w Warszawie w tamtych czasach. Takich jak ja było dużo, tak więc przez narożnik Lubelskiej i Grochowskiej wiły się kolejki do pawilonu ze sklepem i dwoma czy trzema okienkami w ogrodzeniu piekarni, gdzie prowadzono sprzedaż. A wszytko to odbywało się w specyficznym zapachu jaki unosił się nad skrzyżowaniem. Zapach ów był bowiem mieszaniną woni z piekarni i z zakładów Wedla wówczas oficjalnie funkcjonujących jako ZPC 22 Lipca d. E. Wedel. Ciekawe miny mieli też ludzie w tramwaju gdy czuli zapach świeżego i często jeszcze gorącego chleba.
Po prawej stronie widać też narożny budynek przy narożniku Lubelskiej i Grochowskiej. Jest to kamienica najprawdopodobniej Mieczysława Nowakowskiego. Zbudowana w 1924 roku, początkowo była numerem 1 na Grochowskiej. Po odwróceniu numeracji na zgodną z całą Warszawą, a więc przyrost numerów wraz z biegiem Wisły, kamienica otrzymała numer 354.

Później dojechałem na Osiedle Kinowa. Interesował mnie pewien budynek przy ulicy Sygietyńskiego:

Widać podjazd kończący się na ścianie. Kiedyś był tam przejazd przez podcienia i dwa zsypy. Ów budynek był bowiem kiedyś osiedlową kotłownią. Podcienia były miejscem, gdzie prowadzono wyładunek węgla i załadunek resztek z popielników palenisk kotłów. Obecnie został mocno przebudowany i tylko bieg jezdni jest śladem po dawnej funkcji.
A na koniec klimat już wybitnie podmiejski. Kapliczka u zbiegu ulic Bronowskiej i Masłowieckiej w Zerzeniu na terenie Wawra.

Kategoria infrastruktura, Kolejowe klimaty, Na szlakach dawnego przemysłu, Rowerkiem po Warszawie, Służbowo, na... rower ;-), SS, Szlakiem komunikacji miejskiej

DST 43.50km
Czas 02:22
V_AVG 18.38km/h
V_MAX 34.10km/h
Temperatura 27.0°C
Podjazdy 33m
Sprzęt ??? [Singel]
Aktywność Jazda na rowerze

Między domem i pracą (344), i... Miedzeszynem, i... Nocą Muzeów

Sobota, 19 maja 2012 · dodano: 24.05.2012 | Komentarze 0

Marszałkowska - pl. Konstytucji - Waryńskiego - Nowowiejska - Krzywickiego - Filtrowa - pl. Narutowicza - Uniwersytecka - Mianowskiego - Pługa - Wawelska - Skłodowskiej-Curie - Pogorzelskiego - Pasteura - Banacha - Pawińskiego -- WUM - Trojdena - Cm. Żołnierzy Radzieckich - Kulskiego - Madalińskiego - Kazimierzowska - Wiktorska - Drużynowa - Racławicka - Bałuckiego - Olkuska - Dolna - Sobieskiego - Beethovena - Witosa - Becka - Most Siekierkowski - Wał Miedzeszyński - Cyklamenów - Heliotropów -- Heliotropów - Cyklamenów - Wał Miedzeszyński - Most Siekierkowski - Becka - Witosa - Beethovena - Sobieskiego - Belwederska - Al. Ujazdowskie - al. Armii Ludowej - Czerwijowskiego - al. Wyzwolenia - Nowowiejska - Krzywickiego - Filtrowa - pl. Narutowicza - Filtrowa - Krzywickiego - Nowowiejska - pl. Politechniki - Lwowska - Piękna

Zacznijmy od przyrody, czyli od drobiu. Drób najpierw przechodził przez boczną jezdnię Wału Miedzeszyńskiego pomiędzy Kaszmirową i Bronowską. Jak w kreskówce ostatni z młodych miał problemy ze wskoczeniem na krawężnik i usiadł na kuper. Zaraz się poderwał i druga próba była już udana. A potem był bieg po pasie zieleni zarejestrowany na zdjęciu.

Darmowe zwiedzanie muzeów ludziom się podoba, co było widać już na Belwederskiej i kolejce do Belwederu. W Alejach Ujazdowskich ruch był większy niż w niedzielę. Natomiast ja pomknąłem dalej na plac Narutowicza, gdzie podobnie jak rok temu urządzono wystawę taboru tramwajowego.
Z przodu poza terenem wystawy stał sobie wagon 13N-407, który przyciągnął niektóre z wagonów zabytkowych.

Od 1967 do 1981 roku na tym torze, na placu Narutowicza można było napotkać jadące solo wagony 13N. Najczęściej obsługiwały linię 20bis, która różniła się od linii 20 tym, że jeździła na skróconej trasie. Zamiast z Banacha na Bemowo (obecnie Boernerowo) kursowała z pl. Narutowicza do pętli na Kole.
Dalej stały już historyczne wagony - od prawej: A-43 (prod. Falkenrid, Hamburg, 1907) i C-257 (Lilpop, Rau & Loewenstain, Warszawa, 1925). Za wagonem A, widać w z tyłu wagon typu K-445 z 1940 roku.

Wystawione były jeszcze dwa wagony gospodarcze zbudowane na bazie wagonów typu K: 2113 (ex K-451) i pług P17 (ex K-442). W głębi przed nimi stoi wagon typu Lw-541 (prod. Linke-Hofmann Werke, Worcław 1925-29), czyli przedstawiciel wrocławskich wagonów typu standard. 15 tych wagonów w latach 1949-68 kursowało po Warszawie.

Widać też skład wagonów 13N-400+13N-642 na linii muzealnej "M".
Wagon 13N-642 jako jeden z dwóch ostatnich zachował oryginalny fabryczny tzw. "średni film" czyli miejsce na tablicę kierunkową nad przednim oknem. Była to druga powiększona już wersja tablicy. Trzecia używana obecnie jest największa, a powstała w początku lat 70. w warsztatach MZK w Warszawie. Co ciekawe, spotkać ją można było również we wrocławskich wagonach 102N, w których MPK przebudowało ściany czołowe.

Wagon 13N-642 oczywiście po prawej, a po lewej 120Na "Swing" na linii 74, który również stał się obiektem zainteresowania.
Wystawiony był jeszcze jeden wagon, który widziałem na placu Narutowicza już w ciągu dnia. Jest to wagon promocyjny Tramwajów Warszawskich.

Odsyłam do widoku z drugiej strony i widoków wnętrza z zaciągniętymi czerwonymi zasłonami... budzącymi różne skojarzenia. Pianino jest wielką pustą atrapą z elektroniczną klawiaturą.
Jako podstawa do jego stworzenia posłużył wagon 105Na-1006 teoretycznie wyprodukowany jako 105N-1006 w 1975 roku w Konstalu. W 1986 roku został wysłany do Konstalu w celu przebudowy na zmodernizowany typ 105Na. Producent oryginalny wagon po przebudowie wysłał do Wrocławia, gdzie kursuje do dzisiaj jako 105Na-2276". A do Warszawy trafił w 1990 roku fabrycznie nowy wagon. Takich podmian było kilka wśród warszawskich wagonów 105N.

Kategoria Do pracy - Z pracy, Rowerkiem po Warszawie, Służbowo, na... rower ;-), SS, Szlakiem komunikacji miejskiej, Z rowerem w przyrodę

Dystans całkowity:	5033.34 km (w terenie 140.34 km; 2.79%)
Czas w ruchu:	268:20
Średnia prędkość:	18.62 km/h
Maksymalna prędkość:	42.60 km/h
Suma podjazdów:	3454 m
Liczba aktywności:	154
Średnio na aktywność:	32.68 km i 1h 45m
Więcej statystyk

Kolej na rower

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Szlakiem komunikacji miejskiej